در سال 1868 در مجله‌ای به نام The Russian Messenger رمانی در روسیه به چاپ رسید که هم اکنون یکی از شاهکارهای ادبیات جهان به شمار می‌رود و مانند سایر آثار فئودور داستایوفسکی به اعماق روان و روح انسان‌ها پرداخته و شرایط جامعه روسیه تزاری را با تمام سیاهی‌ها و مشکلاتش به تصویر کشیده است. کتاب ابله (The Idiot) زمانی نوشته شد که داستایوفسکی به خاطر فقر شدید، قمار بی‌وقفه و مرگ کوچک‌ترین فرزندش، زندگی بسیار سختی را می‌گذارند اما توانست در دل بحران‌های شخصی‌اش قصه‌ای را خلق کند که به گفته منتقدین، شخصی‌ترین اثر این نویسنده روس به شمار می‌رود. درواقع او توانسته صمیمی‌ترین و مقدس‌ترین عقایدش را در آن منعکس کند و بسیاری از مضامین اخلاقی، دینی و فلسفی را به چالش بکشد. بسیاری از منتقدان و خوانندگان کتاب‌های فئودور داستایوفسکی او را به عنوان نویسنده‌ای می‌شناسند که به معنای واقعی کلمه همچون یک روانشناس، شخصیت‌های داستان‌هایش را تحلیل و توصیف می‌کند اما خود او در این باره می‌گوید: «من فقط یک واقع‌گرا هستم و تنها همه اعماق روح انسان را به تصویر می‌کشم. درواقع هدف من توصیف یک روح واقعاً زیبا است.» او در این اثر برجسته نیز به این روش عمل می‌کند و شاهزاده میشکین را به عنوان شخصیت اصلی، وارد جامعه‌ای می‌کند که به جای آنکه آرمان‌ها و عقاید مسیحیت در آن زنده باشد، ثروت، قدرت و مسائل جنسی بر آن غلبه دارد. میشکین نیز باید در معرض انواع امتحان‌ها قرار بگیرد تا اثبات کند که آیا همچنان روحی اخلاقی و سالم دارد یا خیر. #تم_استوری
فهرست
