کسی چه می‌داند شاید نقش‌زدن هم پیوسته یک جور تمرین تنهایی بوده؛ حرف و حدیثی روی دل مانده، منقش به حالت یا حروف بر سطوحی رایج در هر زمان؛ تجربه‌ای که حاصل آن همین قدر ممکن است به کار یک همدرد دل‌سوخته، یک همذات سودازده در موقع و مکانی دیگر بیاید – که با خود زمزمه کند: پس یکی دیگر هم پیش از این همین عوالم مرا داشته – یا هرگز هم به کار هیچ کس نیاید. آیین رونمایی کتاب گاوهای هگل یا پلنگ پوتیفار در حاشیه سی و پنجمین نمایشگاه کتاب تهران برگزار شد. در این نشست فریدون حیدری ملک میان نویسنده کتاب دیدگاه های خود درباره کتاب، شیوه نگارش و بهانه نوشتن آن پرداخت و محسن فرجی منتقد، نکاتی درباره نقاط قوت این داستان بیان کرد. در پایان هر دو کارشناس به پرسشهای حاضرین در جلسه پاسخ دادند. کسی چه می‌داند شاید نقش‌زدن هم پیوسته یک جور تمرین تنهایی بوده؛ حرف و حدیثی روی دل مانده، منقش به حالت یا حروف بر سطوحی رایج در هر زمان؛ تجربه‌ای که حاصل آن همین قدر ممکن است به کار یک همدرد دل‌سوخته، یک همذات سودازده در موقع و مکانی دیگر بیاید – که با خود زمزمه کند: پس یکی دیگر هم پیش از این همین عوالم مرا داشته – یا هرگز هم به کار هیچ کس نیاید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *